Saturday, September 8, 2018

අසම්මත ප්‍රේමයක ප්‍රතිපලය | අමාවකට අත වනනා පිච්ච මලී......



අද මම කතා කරන්න හදන්නේ හරි අපූරු රහක් තියෙන සින්දුවක් ගැන. හැබැයි මේක ඛේදවාචකයක්. ඒත් වචන වල අර්ථ රසය සහ ව්‍යංගාර්ථය බොහොම අපූරුවට තියෙන සින්දුවක් තමයි මේක. සමහරු 'බස් ගායකයෙක්' කියලා කිව්වත් ඉතාමත් ලස්සන, අර්ථවත් ගීත රැසක් ගායනා කරපු ගායකයෙක් තමයි චාමර වීරසිංහ. මේකත් චාමර වීරසිංහගේ ගීතයක්...


"අමාවකට අත වනනා පිච්ච මලී... ළැමද නුඹේ කිරි පුසුඹින් සිත කැළඹී..."

සාමාන්‍යයෙන් පිච්ච මල් කැමති අඳුරට. අඳුරේ පිපෙන මලක් ගැන තමයි මේ කියන්නේ.. කෙල්ලෙක් සහ රැයක් සම්බන්ධ කරනවා නම් බොහෝ දුරට ඒ ලිංගික සම්බන්ධ කමක් ගැන වෙන්න ඕනි.. අපි බලමු...


සාමාන්‍යයෙන් තනිකඩ කෙල්ලෙක්ගේ ලමැදින් කිරි සුවඳක් හමන්නේ නෑ. ඒත් ඒ කෙල්ල ගැබ්බරයි නම් ළමැදින් කිරි සුවඳක් හමන්න පටන් ගන්නවා. ආ.. මේ කියන්නේ ඒ ගැන. තරුණිය ගැබ්බරයි..හැබැයි මේ පුද්ගලයා ඒ සුවඳින් කැළඹෙනවා.. ඒ කියන්නේ කම්පනය වෙනවා...
ඇයි ඒ... අපි බලමු...

"පිච්ච පතට පැණි පෙරලා බොම යාමේ
පිච්ච මලට පැණි ඉහුණද සංකාවේ..."


හරි... මේ පුද්ගලයා තරුණිය සමඟ 'පිච්ච පතට පැණි පෙරලා බොන්න' තමයි හැදුවේ.. ඒත් 'පිච්ච මලට පැණි ඉහුණා'. ඒකයි මේ තරුණිය ගැබ්ගෙන තියෙන්නේ.. ඕක කොල්ලන්ගේ භාශාවෙන් වඩාත් සරලව කියන්න පුළුවන්. ඒත් ඒක මෙතන කියන එක සුදුසු නෑ. දැනට සරලව මෙහෙම කියන්නම්. මේ පුද්ගලයා මේ තරුණිය එක්ක 'පොඩි ආතල් එකක්' ගන්නයි හැදුවේ. ඒත් වැඩේ ගොඩාක් දුර දිග ගියා...

මේ පිච්ච මලට ඉහුණේ සංකාවේ පැණි. ඒ කියන්නේ මේ තරුණිය සංකාවෙන් හිටපු තරුණියක්. ඒ කියන්නේ අවිවාහක තරුණියක්...

"ළැමද හොවා හද සෙනෙහස දුන්නාට
කුමක් කරන්නද සමනල් හිනාවට"

'ඔයා ඔය ළමයා හදාගෙන පපුවට තුරුළු කරගෙන සෙනෙහස දෙයි. ඒත් ඒ සමනල් හිනාව වෙනුවෙන් අපිට කරන්න දෙයක් තියෙනවද?' එහෙම අහනවා මේ පුද්ගලයා.

"දෑත දිගුකරන්නට බෑ නුඹෙ ලොවට
වරද මගෙන් සඟවා දෙනු ලෝකයට..."

මේ පුද්ගලයා කොච්චර ආත්මාර්ථකාමී ද. 'මට බෑ ඔයාව බාරගන්න. ඔය දරුවව බාරගන්න. ඔය දරුවා මගේ කියලා ලෝකෙට කියන්න එපා.' කියලා මේ පුද්ගලයා බොහොම ආයාචනාත්මකව ආත්මාර්ථකාමීව ඉල්ලනවා. 'පිච්ච මලට පැණි ඉහිනකොට' මේක මේ පුද්ගලයට හිතුණේ නැද්ද?
අනික ඇයි මේ පුද්ගලයට බැරි මේ තරුණිය සහ ලැබෙන්න ඉන්න දරුවව බාරගන්න?

අපි බලමු...
"අවිහිංසක සිතිවිළි සිත බැන්දාට
එකට කුඩුවෙන්නට බැරි පෙර පවට..."

කෙල්ල හරි අහිංසකයි. ඒ අහිංසක කම තමයි මෙයා ප්‍රයෝජනයට ගත්තේ. ඒත් මේ දෙන්නට එකට එකතු වෙන්න බෑ..
"ඉතින් ශාප කරමින් මගේ ඉක්මන් කමට
එපා විසිකරනු ගින්දර මගෙ පැල්පතට..."


ආ... ඔන්න කතාව. මේ මනුස්සයා ඉක්මන් වෙලා 'පිච්ච මලට පැණි ඉස්සට' මූ බැඳපු එකෙක්. 'මේ දරුවා ගැන ලෝකෙට කියලා මගේ පැල්පතට ගින්දර විසි කරන්න එපා. මගේ කසාදේ කඩන්න නම් එපා...' අන්න ඒකයි මෙතනින් කියන්නේ...

සරලම කතාව මෙහෙමයි...

විවාහක පිරිමි පුද්ගලයෙක් අවිවාහක තරුණියක් ආස්‍රය කරනවා. ඒ පුද්ගලයා අර කී තරුණියත් එක්ක 'යම් සීමාවක් ඇතුව' ලිංගික සම්බන්ධකම් පවත්වනවා. ඒත් දවසක වැඩේ වරදිනවා. මිනිහට තමන්ව පාලනය නැති වෙනවා. ඒ හේතුව නිසා අර තරුණිය ගැබ් ගන්නවා. ඒත් ඒ දරුවා නිසා වත් තරුණිය නිසා වත් ඒ මිනිහට එයාගේ කසාදේ කඩාගන්න බෑ. ඒ ගැන කරන ආයාචනාත්මක ආත්මාර්ථකාමී හැඟීමක් තමයි මේ ගීතයක් විදියට එළියට ඇවිත් තියෙන්නේ..
මේ ගීතය මේ තරම් අපූරුවට ව්‍යංගර්ථය මතු කරලා ලියලා තියෙන්නේ අපවත් වී වදාල විශාරද කවිකීර්ති හිමි.
ඒකට බොහොම අපූරුවට කටහඬ එකතු කරන්නේ චාමර වීරසිංහ.

මේ තියෙන්නේ ඒ ගීතය....


ජීවිතය ගැන අලුතින් කියවමු | නෞකාවේ ගමනේ.....






මේ සින්දුව ගැන කතා කරන්න ගොඩාක් දේවල් තියෙනවා. ඒත් මේක ගැඹුරට කියවනකොට අපිට අපි ගැනම දුක හිතෙන්න පටන් ගන්නවා. පන්දම ගැන කතා කරා වගේ මේක ගැන සුන්දරව කතා කරන්න බෑ. මේකේ තියෙන්නේ ගැඹුරු ජීවිත දර්ශනයක්. අපි හැමෝම(අඩුම වශයෙන් බොහෝ දෙනා) ජීවත් වෙන්නේ වෙන කාගේ හරි හීනෙක, මාරුතයක... අපි ඔහේ ජීවිතේ දිගේ ඇදිලා යනවා විතරයි. පවතින සිස්ටම් එකේ ඔහේ ඇදිලා යනවා... හරියට මහ හුළඟට අහුවුණ නෞකාවක් වගේ... "ඇදී යන්නේ මේ දිගන්තේ මාරුතේ හැපී මන්දාකිණි හමුවේවිදෝ අහස් ගග තරණයේ" මහා මාරුතයක හැපිලා අපි මේ ජීවිතේ ඔහේ ඇදිලා යනවා. අපිටම ෂුවර් නෑ මොන වගේ දේකට ඉදිරියෙදි මුහුණ දෙන්න වෙයිද කියලා. මණ්දාකිණි හමුවේවිදෝ කියලා මෙතන අදහස් කරන්නේ අපි ගොඩාක් හොඳ ලස්සන දේ තමයි බලාපොරොත්තු වෙන්නේ. මේ ජීවිතය කියන අහස් ගඟේ.. දිගන්තය කියන්නේ ක්ෂිතිජය. ඒ කියන්නේ ඒකේ කෙළවරක් නෑ. කවදාවත් හමුවෙන්නේ නෑ.. කෙළවරක් නැති ගමනක මහා ලස්සන අවිනිශ්චිත සතුටක් හොයාගෙන අපි ඔහේ ඇදිලා යනවා.. බුද්ධිමත් මනුස්සයෙක් වරක් කියලා තියෙනවා 'මිනිස්සු අපි මැරෙනකංම හැමදාම කරන්නේ සතුට කියලා හිතලා දුකම එකතු කරගන්න එක' කියලා.... 😉 "වසන්තේ දුරයිදෝ කෙසේ හෝ ලංවේවිදෝ අනන්තේ දකියිදෝ නිම් තෙර හමුවන තුරා" ලෞකික විදියට බැලුවොත් නිම්තෙර කියලා කියන්නේ ජීවිතේ අවසානය හෙවත් මරණය වෙන්න පුළුවන්. වසන්තය එහෙම නැත්තන් සතුට එහෙමත් නැත්තන් අපේ ගෝල් එකට කොයි වෙලේ හරි ලං වෙන්න පුළුවන් වෙයිද කියන අවිනිශ්චිත හැඟීමක් අපි හැමෝටම තියෙනවා... ලෝකෝත්තර විදියට බැලුවොත් මේ කියන්නේ බෞද්ධ දර්ශනයේ එන නිර්වාණය වෙන්න පුළුවන්. සමස්ථ ගීතයම අපිට දකින්න පුළුවන් ජීවිතයේ අස්ථිර බව තේරිලා නිර්වාණය හොයාගෙන යන මාර්ගයට ආව ස්වාමීන්වහන්සේ කෙනෙක්ගේ සිතුවිල්ලක් විදියට. මං ඒ විදියට දිගටම මේ සින්දුව දිහා බලන්න උත්සාහ කරන්නේ නෑ. එහෙම වුණොත් මේක ධර්ම දේශනාවක් වෙයි.... 😊 ඒ ගැන ඕනි නම් අපි වෙනමම කතා කරමු... මේක ලිව්වේ ලෞකික අදහසකින්ද ලෝකෝත්තර අදහසකින්ද කියන එක අපිට ධනිත්ගෙන්ම තමයි අහන්න වෙන්නේ... මෙතනින් එහාට පටන් ගන්නවා ඒකාකාරී බීට් එකක්. ඒ ජීවිතයේ තියෙන ඒකාකාරී බව මතු කරන්න ගත්ත උත්සාහයක් කියලා තමයි මට හිතෙන්නේ... ඔහේ ගලාගෙන යන ජීවිත නෞකාව.... "නෞකාවේ ගමනේ...." මොන විදියෙන් කොහොම හිතුවත්, වැඩ කරත් අපි හැමෝම සාමාන්‍ය මිනිස්සු. අපි කාටවත් විශේෂ බලයක් එහෙම නැත්තන් super power එකක් නෑ.. ඒ සාමාන්‍ය ජීවිතයක හිමිකාරයෙක්ට තමයි මේ 'ඔහේ යන ගමන' තේරුම් යන්න පටන් ගන්නේ.. මේ කියන්නේ අන්න ඒක... "තරමක උසට වැඩුනු හය හතරක ඇඟකට උරුම කරුවෙකු නොවන මගෙ පපුවට ලොකු පොඩි හැම දෙයක්ම දැනුනා" බලන බලන හැම කෙනාම 'තරු' හොයාගෙන, ඒ කියන්නේ ලබාගන්න අසීරු ඉලක්ක ගැන හීන මවාගෙන කොහොම ජීවිතේ දිව්වත් හැමෝගෙම කෙළවර තියෙන්නේ නියත මරණය.... "මග බලන බලන තැන හුස්මට දුවගෙන තරුම හොයන් යන මේ දිවි ගමනක කෙළවර එක බව මට දැනුනා" ඊට පස්සේ මෙයා ආයෙමත් හිතනවා... "වසන්තේ දුරයිදෝ කෙසේ හෝ ලංවේවිදෝ අනන්තේ දකියිදෝ නිම් තෙර හමුවන තුරා" අපේ ජීවිතේ ගෙවිලා යන්නේ ඒකාකාරී රිද්මයකට. රස්සාවක් කරන්න පටන් ගන්න මුල් කාලෙ අපි හැමෝටම වගේ ඒ ජීවිතේ නීරස බව තේරෙන්න ගන්නවා. ඒත් ජීවිතේ ප්‍රශ්න එකින් එක එනකොට අපිට ඒ නීරස ඒකාකාරී බව අමතක වෙලා ඒ රිද්මය ජීවිතේම කොටසක් වෙනවා.. අන්තිමට අපේ ජීවිතේ නැති වෙන්නෙත් ඒ රිද්මයෙන්මයි... "නිමා වෙන්නේ මේ ජීවේ රිද්මයකට හුරු වූ" දන්න අතීතේ ඉඳන්ම අපි අපේම හිත් රවට්ටගෙන මායාවක් පස්සේ යනවා... නිමාවක් නෑ ඒ රැවටීමේ... "හඹා යන්නේ මායාවේ අතීතයම රැවටු" ඒත් අපි අපේ ඒකාකාරී ජීවිතෙන් මිදෙන්න උත්සාහ කරනවද? නෑ.. ගොඩාක් දෙනා හමාගෙන යන මාරුතේ නෞකාවක් විදියට ජීවිතේට ඔහේ ගලාගෙන යන්න දෙනවා.... සිස්ටම් එකට ඕනි විදියටම.... කිසිම වෙනසක් නොකර.... වචන වල තේරුම ගණං ගන්නෙම නැතුව 'නෞකාව' කියන title එක විතරක් ඔලුවට අරන් ඇස් පියාගෙන සින්දුව අහනකොට ටික වෙලාවක් යනකොට දැනෙන්න ගන්නවා මේ ඉන්නේ මුහුද මැද නැවක ඉස්සරහම කෙළවරේ(ඒකට කියන නම මතක නෑ) කියලා.. වතුර කපාගෙන වේගෙන් ඉස්සරහට යනකොට වදින හුලං පාරත් නිකං දැනෙනවා දැනෙනවා වගේ.. ඒක මාර feeling එකක්. මං හිතන්නේ ඒ හැඟීම අරන් එන්නේ මේ සින්දුවේ music එක සහ ධනිත් ගේ වචන උච්චාරණය. ඒක නම් මාරයි.... ඉතින් එහෙනං..... අපි හැමෝම මේ ඒකාකාරී නෞකාවෙන් බහින්න try කරමු....

ශෘංගාරාත්මක පන්දම | පන්දම රැගෙන එන්න යන්න මා හදවතට.......







මේ ගීතයේ මොකක් හෝ ශෘංගාරාත්මක තේරුමක් තියෙන්න ඕනි කියලා අහපු පළවෙනි දවසෙම හිතුණා.. ආයේ ආයේ අහද්දි තේරුණා මේකේ බොහොම අපූරු තේරුමක් තියෙනවා කියලා... මේකේ 'පන්දම' කියලා අදහස් කරන්නේ පුරුෂ පාර්ශවයේ ලිංගික හැඟීම/අවයවය කියලා තමයි මට හිතෙන්නේ.. ඇත්තටම ඒකේ සරලම වචනේ මෙතන කියන එක ශිෂ්ඨ සම්පන්න නෑ. 'පන්දම රැගෙන යන්න එන්න මා හදවතට' ඒ කියන්නේ රචකයාට අවශ්‍යයි මේ කාන්තාව සමඟ 'ඒ දේ' කරන්න. ඒත් ඒක නිකංම වෙන්න බෑ. ආදරයේ අන්තිම ඵලය විදියටයි ඒක වෙන්න ඕනි. ඒකයි 'පන්දම' අරන් යන්න කලින් මගේ හදවතට එන්න කියලා කියන්නේ... 'නෙතු දැහැන් බිඳිනා රන් සලුව ඇඳ' හැබැයි හදවතට එන්න ඕනි 'රන් සළුව' ඇඳගෙන. ඇයි මේ රන් සළුවක්? 'ඒකි පට්ට කෑල්ල බං. ඇඟ රත්තරං පාටයි' කියලා කොල්ලෝ කියන්නේ ඇඟේ පාට ගැන. ඉතින් එහෙනං මේ එන්න කියන්නේ දැහැන් බිඳින ඒ ඇඟේ පාට ඇඳුම විතරක් ඇඳගෙන. 😉 රාගයේ හැඟීමෙන් හදවත කම්පනය කරලා පන්දමේ තියෙන ගින්දර පපුවටත් දෙන්න කියලා තමයි මේ කියන්නේ.. "ලියතඹර ලෙලවා හද මඬල යට.. දෙන්න මැණිකෙ මගෙ පපුවට ගින්දර" 'පන්දම' ට විතරක් නෙවෙයි. මගේ පපුවටත් ගින්දර ඕනි.. මට 'ඒක' විතරක් කරලා වැඩක් නෑ. ඔයාගේ ආදරෙත් ඕනි. අන්න ඒකයි මේ කියන්නේ. මෙතනින් එහාට වචන යනවා ඉහල ස්වර පරාස වලට. සංගීතයත් උද්වේගකර වෙනවා. ඒ කියන්නේ හැඟීමේ උපරිම අවස්ථාවක්. 😉 'මේ දිගු දිවි කතරේ අතරමඟදි දැකලා නැතී.. රුවකට නෙත ගැටුණේ කතරක වැසි වැටෙනා දැනේ' මෙච්චර කාලයක් දැකලා නැති තරම් ලස්සන රූපයක්. ඒ රූපය නිසා 'අහවල්' කාන්තාරෙට වැසි වැටෙනවා දැනෙනවා ලු. 'වැසි' කියන්නේ මොනාද කියලා අමුතුවෙන් කියන්න ඕනි නෑ නේ.. 😉 'සිරි යහනේ ලණු ඉහිරී' සින්දුවේ 'නෙතට නුහුරු කඳුළු බින්දු' වගේ දෙයක්... 'හදවත පතුලේ යකු බෙර වැයුණේ තම්දෙන තානේනේ නා’ හදවත රාග හැඟීමෙන් පිරිලා..යකු බෙර වැයෙනවා... 'අනේ මගේ යකුනේ නටපන් හනිකේ තම්දෙන තානේනේ තානේනේ තානානේ...' හදවතේ රාග හැඟීම අරන් අනේ ඉක්මනට නටපන් යකුනේ කියලා බොහොම උද්වේගකර හැඟීමකින් 'යම් කිසි' ක්‍රියාවලියක් කරනවා.... ස්වයං(එක්කෝ ඕනි නෑ) 'ඉණ වට බැන්දා වූ මුතු පොට සැලෙනකොට.. පන්දම දැවෙනවා හද ගිනි ලවාගෙන..' බොහෝ විට මේ කාන්තාව ඇඳන් ඉන්නේ සාරියක් වෙන්න ඕනි. මොකද මුලින්ම මැණිකේ කියලත් කියනවා නේ. ඉන වටේ තියෙන මුතු කියන්නේ දාඩිය වලට වෙන්න ඇති. ඒ දාඩිය දකිනකොට 'පන්දම' දැවෙනවා ලු. 😉 හැබැයි නිකං නෙවෙයි. හදේ ගින්න ලබාගෙන. ඒ කියන්නේ රාගය විතරක් නෙවෙයි. ආදරය මිශ්‍ර වුණ රාගයක්... 'වැහි කළුව එනවා නුඹ නැති දාට.. හිත් අහසම පුරවා අන්ධකාරෙක' නුඹ දකින්න නැති දවසට මුළු හිතම 'වැස්සක්' නැති කළුවැක් විතරක් තියෙන අන්ධකාර අහසක් වගේ ලු... ඊට පස්සේ ආයෙත් උද්වේගකර හැඟීම...... 😉😉 මේ විදියට 'පන්දම' දවන, 'වැසි' වට්ටන, පන්දම අරන් හදවතට යන්න එන්න කියන ,යක්කු හනි හනික නටවන, සාරිය අඳින, මැණිකේ කවුද කියලා ධනිත්ගෙන්ම තමයි අහන්න වෙන්නේ... 😉😉


පන්දම රැගෙන යන්න එන්න මා හදවතට නෙතු දැහැන් බිදෙනා රන් සලුව ඇද ලියතබර ලෙලවා හදමඩල යට දෙන්න මැනිකෙ මගෙ පපුවට ගින්දර

මේ දුර දිවි කතරේ අතරමගදි දැකලා නැතී රුවකට නෙත ගැටුනේ කතරක වැසි වැටෙනා දැනේ හදවත පතුලේ යකුබෙර වැයුනේ තම්දෙන තනෙන නා අනෙ මගෙ යකුනේ නටපන් හනිකේ තම්දෙන තනෙන තනෙන තනානේ

ඉන වට බැන්දා වු මුතු පොට සැලෙන කොට පන්දම දැවෙනවා හදගිනි ලවා ගෙන වැහි කලුව එනවා නුබ නැති දාට සිත් අහසම පුරවා අන්ධකාරෙක


මේ දුර දිවි කතරේ අතරමගදි දැකලා නැතී රුවකට නෙත ගැටුනේ කතරක වැසි වැටෙනා දැනේ හදවත පතුලේ යකුබෙර වැයුනේ තම්දෙන තනෙන නා අනෙ මගෙ යකුනේ නටපන් හනිකේ තම්දෙන තනෙන තනෙන තනානේ

Wednesday, September 14, 2016

සිත් ගත් ගී 16


බොහොම කාලෙකට පස්සේ තමයි ආයෙත් ලියන්නේ. ජොබ් එකට ගියාට පස්සේ තිබෙන අවිවේකී බවත් එක්ක ලියන්න වෙලාවක් හොයාගන්න පුළුවන් වුණත් හිතට නිදහසක් නැති නිසා ලියවෙන්නෙම නැති තරම්...

සිතුවිලි සිතූ කරපු අභියෝගයක් සහ සශී නංගි (facebook යෙහෙළියක්) කරපු ඉල්ලීමක් තමයි මේ ලියමනට හේතුව....

මම කැමතිම සින්දු 16 තෝරන්න කියලා කරපු ඉල්ලීමේ ප්‍රතිපලය තමයි මේ දිගහැරෙන්නේ....

16. ළා හිරූ පායලා.....




ගායනය : ටී.එම්. ජයරත්න
සංගීතය : ආචාර්‍ය ප්‍රේමසිරි කේමදාස
ගී පද : කුලරත්න ආරියවංශ

මේ ගීතය ඉතාමත් මිහිරි සංගීතමය බවක් තියෙනවා. ඒක වචන වලින් විස්තර කරන්න අමාරුයි. කේමදාසයන්ගේ සුවිශේෂී සංගීත ස්වර වලට ටී.එම්. ජයරත්නයන්ගේ ලයාන්විත කටහඬ එකතු වුණාම පුදුම අපූර්වත්වයක් මැවෙනවා. පද රචනයත් විශිෂ්ඨයි. ඒත් ඕනිකමින් ඇහුවේ නැතිනම් මට නම් මේකේ ගී පද වලට අවධානය යොමු වෙන්නෙම නැති තරම්. ඒ තරම් සුවිශේෂියි මේකේ සංගීතය....
මේක 1980 තිරගත වුණ පරිත්‍යාගය චිත්‍රපටයේ ගීතයක්.

ගීතයේ mp3 එක මෙතනින් Download කරගන්න පුළුවන්.


15. ඔබ ගින්දර දළු පිරිච්ච.....



ගායනය : උමාලි තිලකරත්න
සංගීතය : සංඛ දිනෙත්
පද රචනය : නාරද විජේසූරිය

විශිෂ්ඨතම පද රචනයක් තිබෙන ගීතයක් තමයි මේක. ඇත්තටම මේක වඩාත්ම සිත්ගත් ගීතයක් වෙන්න හේතුව ප්‍රධාන වශයෙන්ම පදරචනය. උමාලිට පෞද්ගලිකවම කැමති වීම තවත් එක හේතුවක්... ;-)

ගීතයේ mp3 එක මෙතනින් Download කරගන්න පුළුවන්.


14. සඳ කැන් වැසිලා....


ගායනය : වික්ටර් රත්නායක
සංගීතය : වික්ටර් රත්නායක
පද රචනය : ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්

මේ ගීතය සිත් ගත් ගී 16 අතරට එන්න ප්‍රධානම හේතුව තමයි මේකේ සංගීතය. මේකේ තියෙන වයලීන් පාට්ස් වලට පුදුම විදියට හැඟීම් ජනිත කරන්න පුළුවන්. කේන්තිය පිරුණු දුක්බර සංගීතයක් ඒ වයලීන් පාට්ස් වලින් ඇහෙනවා. ගීතයේ පදරචනය සංගීතයෙන් මතු කරලා ගත්ත සුවිශේෂී ගීතයක් විදියට තමයි මට මේක දැනෙන්නේ. කොටින්ම මේකේ වයලීන් පාට්ස් ටික විතරක් අහන්න පුළුවන්. හරියට භාවනාවක් වගේ.

ගීතයේ mp3 එක මෙතනින් Download කරගන්න පුළුවන්.


13. සඳ වී හදේ පායන් ඉතින්.....


ගායනය : දමිත් අසංක
සංගීතය : රොෂාන් ප්‍රනාන්දු
පද රචනය : අයෝධ්‍ය ප්‍රනාන්දු

ප්‍රබුද්ධ ගීත අහන ගොඩක් දෙනා දමිත් අසංක 'බස් ගායකයෙක්' කියලා තමයි කියන්නේ. කනට අමිහිරි 'ඩිස්ටිඩිඩුම් සංගීතය' නිසා තමයි ගොඩක් දෙනා මෙහෙම කියන්නේ. ඒත් දමිත් අසංක ගේ මේ ගීතයට මම ගොඩක් කැමතියි. මේකේ පද රචනය විශිෂ්ඨයි. හැම තැනකම වගේ අනුප්‍රාසය රැකගෙන තියෙනවා. සමහර තැන් වල එළිසමය පවා රැකගෙන තියෙනවා. ඒ වගේම මේක හරිම ආදරණීයයි. අනිත් කාරණාව මේකේ සංගීතය කනට අමිහිරි 'ඩිස්ටිඩිඩිං සංගීතය' නෙවෙයි. රොෂාන් ප්‍රනාන්දු මේ ගීතයට මිහිරි තනුවක් නිර්මාණය කරලා තියෙනවා.

ගීතයේ mp3 එක මෙතනින් Download කරගන්න පුළුවන්.

12. තොටුපොල අයිනේ.....


ගායනය : වික්ටර් රත්නායක
සංගීතය : වික්ටර් රත්නායක
පද රචනය : මහාචාර්‍ය සුනිල් ආරියරත්න

සම්පූර්ණයෙන්ම ව්‍යංගාර්ථයෙන් ලියවුණ ගීතයක් තමයි මේක. මේක අහනකොට හිතන හරිම සැනසීමක්, මිහිරි බවක් දැනෙනවා. ලේසියෙන් ගායනා කරන්න බැරි ගීතයක් තමයි මේ. හුස්ම තබාගැනීමේ පරාසය(Lung capacity) ඉතාමත් වැඩි වෙන්න ඕනි මේ ගීතය ගායනා කරන්න නම්. ගඟක ඉවුරේ රැලි නැඟෙනවා වගේ හැඟීමක් හිතට දැනෙනවා මේක අහනකොට. ගීතයේ අර්ථය ගැන වෙනමම කතා කරන්න ඕනි. ඒ තරම් ලස්සන තේරුමක් මේකට තියෙනවා මට දැනෙන විදියට.

ගීතයේ mp3 එක මෙතනින් Download කරගන්න පුළුවන්.


11. ගමට කලින් හිරු මුළුතැන්ගෙට වඩනා......


ගායනය : කරුණාරත්න දිවුල්ගනේ
සංගීතය : සුනිල් දයානන්ද කෝනාර
පද රචනය : සුනිල් දයානන්ද කෝනාර

මව් ගුණ ගැයෙන ගී වලින් මේ ගීතය මගේ ජීවිතේට වඩාත් සමීපයි. මම ශිෂ්‍යත්ව විභාගය සමත් වුණාට පස්සේ 'ලොකු ඉස්කෝලෙකට' ගියා. ඉස්කෝලේ ගෙදර ඉඳන් පැය 1.30 ක දුර තිබුණේ. ඉතින් උදේ 6 බස් එකේ යන්න ඕනි 7.30 ට යන්න නම්. ඉතින් අම්මා හැමදාම උදේ 4 ට විතර ඇහැරෙනවා මට ගෙනියන්න බත් උයන්න. 'ගමට කලින් හිරු මුළුතැන්ගෙට වඩනා' කියන පද පේළිය මට ගොඩාක්ම සමීප වුණේ එහෙමයි. 'කලා වැවේ' නිල් දියවර නොවුණත් ගොවිතැනින් ජීවත් වුණ අපිට වාරි ජලය සපයපු 'මුතුකණ්ඩිය වැවේ නිල් දියවර' තමයි අපේ අම්මා......

ගොවි පවුලක දරුවෙක් වුණ කරුණාරත්න දිවුල්ගනේට වගේම මේ ගීතයේ හැම පද පේළියක්ම මගේ ජීවිතේටත් සම්බන්ධයි....

ගීතයේ mp3 එක මෙතනින් Download කරගන්න පුළුවන්. 


10. ආදරයේ උණුසුම් සුසුම්...


ගායනය : අමරසිරි පීරිස් සහ නිරෝෂා විරාජිනී
පද : නිලාර් එන්. කාසිම්
තනුව : අමරසිරි පීරිස්

ආත්මීය කටහඬක් තියෙන ගායකයෙක් තමයි අමරසිරි පීරිස් කියන්නේ. ඒ කටහඬින් ගැයෙන ගීත තරුණ පරම්පරාව අතර ජනප්‍රිය වෙන්න ප්‍රධානම හේතුව තමයි ඒක. හදවතේ පතුලටම දැනෙන්න වචන වලට හැඟීම් මුසු කරන්න අමරසිරි පීරිස්ට පුළුවන්. ඒ කටහඬට අති උච්ච ලලනා ස්වර එකතු වුණාම පුදුම ලස්සනයි. මේ ගීතයේ අන්තරා කොටස් වල අන්තිම පදයේ නිරෝෂා විරාජිනී ගේ හඬ ගීතයට අමුතු පණක් දෙනවා. සමස්ථ ගීතයම අමුතු රටාවක ගලායෑමක් තියෙනවා.... 

ඒ වගේම නිලාර් එන්. කාසිම් ඉතාමත් අලංකාර විදියට පද ගලපලා තියෙනවා..

ගීතයේ mp3 එක මෙතනින් Download කරගන්න පුළුවන්.


 09. සඳ සඳ වගේ (Slow Version)


 ගායනය : කසුන් කල්හාර
සංගීතය : කසුන් කල්හාර
පද රචනය : විදර්ශන කන්නන්ගර

'සින්දුවක් අහන ගමන් භාවනාවකට සමවැදෙන්න පුළුවන්ද' කියලා කෙනෙක් ප්‍රශ්නයක් ඇහුවොත් ඒකට මම දෙන උත්තරේ තමයි 'කසුන් කල්හාර ගේ සඳ සඳ වගේ slow version එක headset එකකින් අහන්න කියන එක...
විශේෂයෙන්ම රෑ 12න් පස්සේ මේ සින්දුව headset එකක් ගහගෙන ඇහුවොත් ඒක නම් භාවනාවක්ම තමයි. පුදුමාකර භාවාත්මක සංගීතයක් සහ භාවාත්මක කටහඬක් මේ සින්දුවේ තියෙනවා. ඉන්න mood එක මොකක් වුණත් මේ සින්දුව ඇහුවම ඒ mood එක වෙනස් වෙනවා sure...
හැබැයි මේ සින්දුවේ පද වල තේරුම ගැන නම් මම වැඩිය හිතලා නෑ. මොකක් හෝ ගැඹුරු තේරුමක් තියෙනවා කියලා නම් හිතෙනවා, දැනෙනවා...

ගීතයේ mp3 එක මෙතනින් Download කරගන්න පුළුවන්. 
 

 08. මටම පෙම් කර....


ගායනය : සේනානායක වේරලියද්ද
සංගීතය : සේනානායක වේරලියද්ද
පද රචනය : නුවන් කුමාර කටුගම්පොළ
විරහව ගීතයකට පදනමක් වුණාට ඒ විරහව මේ තරම් ගීතවත්ව කියන්නේ නැතුව ඇති වෙන කිසිම සින්දුවක. ඒ තරම්ම මේ ගීතය මිහිරියි, දුක්බරයි.. මට දැනෙන්නේ එහෙමයි. වචන වලින් නොකියා කියන ඒ දුක වේරලියද්ද දුක්බරිත කටහඬකින් ගායනා කරනවා. ආදරයෙන් පැරදුණ වෙලාවක මේ සින්දුව ඇහුවොත් කවදාවත්ම මේක අමතක වෙන එකක් නැති වෙයි.... 

ගීතයේ mp3 එක මෙතනින් Download කරගන්න පුළුවන්. 


07. වළාකුළු පෙළින් බසින්න...

 ගායනය : ඩබ්. ඩී. ආරියසිංහ සහ රශ්මි සංගීතා
සංගීතය : නවරත්න ගමගේ
පද රචනය : යසනාත් ධම්මික බණ්ඩාර

මේ ගීතය ඉස්සෙල්ලම ඇහුණේ පේරාදෙණිය සරසවියේ ඉන්න කාලේ දවසක් බත් ගෙදරට කන්න ගිහින් ඉන්නකොට. ඒ ඇහුණ වචන දෙක තුනක් මතක තියාගෙන ඇවිත් මේ ගීතය ගැන හොයන්න තරම් මේක හිතට වැදුණා. අති විශිෂ්ඨ පද රචනයක් තියෙන ගීතයක් තමයි මේක. ඒ වගේම උඩරට බෙරය යොදාගෙන කරලා තියෙන සංගීත නිර්මාණයත් විශිෂ්ඨයි. ස්ථායි(chorus) අන්තරා(verse) ක්‍රමයට යන ගීතයකට වඩා කවි පෙළක් වගේ තමයි මේකේ පද රචනා වෙලා තියෙන්නේ. කොටින්ම කොල්ලෙක් කෙල්ලෙක් ගැන තියෙන හැඟීම ඉතාමත් විචිත්‍ර ලෙස වචන කරලා තියෙනවා යසනාත් ධම්මික බණ්ඩාර. ඒ වගේම 'ගාන තෙල් සඳුන් වරලස', 'සුවඳ මල් රේණු පිස එන', 'අර මෝදු වෙලා සිනා පුරන', වගේ ඉතාමත් අලංකෘත පද රචනා ඔහු අතින් ලියවෙලා තියෙනවා.... 

ගීතයේ mp3 එක මෙතනින් Download කරගන්න පුළුවන්. 


06. හිනාවෙන්න බැරි තරමට...


 ගායනය : ධම්මික ඒකනායක සහ උරේෂා රවිහාරි
සංගීතය සහ පද රචනය : නොදනී

මේ ගීතය මුලින්ම ඇහුවේ 2009 අවුරුද්දේ. ඒ දවස් වල උසස් පෙළට class යනවා. හිරු FM එකේ 'අනුත්තරා' කියලා ගුවන් විදුලි නාට්‍යයක් ගියා. FM එකේ නම් ඒකට කිව්වේ 'යුගයේ ආදරණීය ගුවන් විදුලි චිත්‍රපටය' කියලා.. :-) අන්න ඒ නාට්‍යයේ තේමා ගීතය තමයි මේ. මේකට එඩිට් කරපු සංවේදී වීඩියෝ එකක් ඒ දවස් වල mobile phone wala වල share වුණා. ඒකත් එක්ක මේ සින්දුවේ ආදරණීය වචන මුහු වුණාම ඒකට මාර වටිනාකමක් ඇති වුණා.. ඒ වගේම මේ සින්දුවේ සංගීතයත් හරිම ලස්සනයි.... ඒ විදියට සිත්ගත්ත මේ සින්දුව මගේ සිත් ගත් ලයිස්තුවේ 6 වෙනි ස්ථානයට ආවා...


ගීතයේ mp3 එක මෙතනින් Download කරගන්න පුළුවන්.  


 05. සිහිල් සුලං රැල්ලේ...


 ගායනය : වික්ටර් රත්නායක
සංගීතය : වික්ටර් රත්නායක
පද රචනය : සේන ජයන්ත වීරසේකර

ආදරය හිතේ පිරුණ පාන්දර වෙලාවක මේ සින්දුව ඇහුවොත්/ඇහුණොත් කවදාවත් මේක අමතක වෙන එකක් නෑ. ඒ තරම් මේ සින්දුව හිතට වදිනවා. හරිම ලයාන්විත සංගීතයක් එක්ක ආදරණීය පද රචනයක්. නයිට් මේල් ට්‍රේන් එකේ පේරාදෙණියේ ඉඳන් ඇල්ලට යනකොට උදේ පාන්දර 5.30ට විතර දියතලාව හරියෙන් යනකොට මේ සින්දුව හෙඩ් සෙට් එකෙන් ඇහෙන්න ගත්තා. 
ඒ වෙලාවේ තමයි මේක වැඩියෙන්ම හිතට දැනුණේ. එදා ඉඳන් මේ සින්දුවට මං මාර විදියට කැමතියි. ජනේලෙන් එන  සී..තල හුලං පාරත් එක්ක මේ සින්දුව ඇහුණම ආයෙත් ඉතින් තවත් මොනාද.
ඇත්තටම මේ සින්දුව ලියලා තියෙන්නේ බදුළු කෝච්චියේ යන වෙලාවක කියලා පස්සේ මොකක් හරි වැඩසටහනක කිව්වා.. ඒ වගේ වෙලාවක කවියෙක්ට මේ වගේ සිතුවිලි එන එක පුදුමයක් නම් නෙවෙයි...

ගීතයේ mp3 එක මෙතනින් Download කරගන්න පුළුවන්.   


04. සිනා තොටක් විය..

(Original video එක නොවේ.) 

ගායනය : නිරෝෂා විරාජිනී
සංගීතය : රෝහණ වීරසිංහ
පද රචනය : බන්දුල නානායක්කාරවසම්

මේ සින්දුව මට ගොඩක්ම සමීප වෙන්නේ මගේ හොඳ යෙහෙළියක් නිසා. එයාගේ ජීවිතේ මේ වගේම කතාවක් තිබුණා. ඒ කතාව එයා දවසක මාත් එක්ක කිව්වා. ඒ කතාව කියලා අවසානෙදි එයා කිව්වා මේ එයාගේ ගීතය කියල. ඇත්තටම කෙනෙක්ගේ ගීතයක් කරගන්න තරම් මේක ගොඩක් ලස්සන ගීතයක්. අපූර්ව පද සංකල්පනාවකට සංවේදී කටහඬක් එක්ක ලයාන්විත සංගීතයක් ඇහෙනකොට ඒ තරම් ලස්සනක් තවත් තියෙනවද....
 'මගෙන් මිදුණු ලොව ඔබට මිහිරි නම් එය සැපකි..' කියලා අනුකම්පා උපදවන ස්වරයෙන් ඇහෙනකොට ඇත්තටම දුක හිතෙනවා....

ගීතයේ mp3 එක මෙතනින් Download කරගන්න පුළුවන්.   


03. අන්දර යායේ..

 ගායනය : කරුණාරත්න දිවුල්ගනේ
සංගීතය : රෝහණ ධර්මකීර්ති
පද රචනය : කුමාර ලියනගේ

මේ ගීතයේ හැම පදයක්ම ලියවෙලා තියෙන්නේ අපේ තාත්තා ගැන කියලා තමයි මට හිතෙන්නේ. හැම වචනයක් ගානෙම අපේ තාත්තා අපිව මේ තැනට ගේන්න වින්ද නොයෙකුත් දුක් ගැහැට මතක් වෙනවා. ඉතාමත් මිහිරි තනුවක් සහ කටහඬකින් මේ වචන ගායනා කරනකොට හිත හරිම හැඟීම්බර වෙනවා.

'වළාකුළේ ඩා බිඳු තවරා මහ පොළවට මහ වැසි ගෙනෙනා' ඇත්තටම ඒ වචන වල පුදුමාකාර ගීතවත් බවක් වගේම පුදුම ලස්සන අර්ථයක් තියෙනවා.  
 මගේ තාත්තා "ඒ දඬු මං බැඳ සත්කුළු පව් බිඳසිදාදියට එන මං තැනුවා......"

ගීතයේ mp3 එක මෙතනින් Download කරගන්න පුළුවන්.  


02. තිස්ස වැවේ.. 


ගායනය : චාමර වීරසිංහ
සංගීතය : දර්ශන වික්‍රමතුංග
පද රචනය : ශෙහාන් ගලහිටියාව

චාරම වීරසිංහ වත්මන් පරපුරේ ඉන්න ඉතාමත් අර්ථාන්විත ගීත ගායනා කරන ගායකයෙක්. ඒත් ඔහුගේ ගීත වල සංගීතය පිළිබඳ පොඩි ප්‍රශ්නයක් තියෙනවා. ඩිස්ටිඩිඩිං සංගීතය නිසා ඔහුගේ බොහොමයක් ගීත විකෘති වෙලා වගේ තියෙනවා. ඒත් ඒ අතරින් ඉතාමත් ලස්සන ගීත කිහිපයක් තියෙනවා. තිස්ස වැවේ ගීතයත් එවැන්නක්...

ඉතාමත් ලස්සන සරල පද රචනාවක් මේ ගීතයේ අඩංගු කරලා තියෙන්නේ. මට මේ ගීතයේ සංගීතය ඇහෙනකොට හිතේ මැවෙන්නේ තිස්ස වැව ළඟ ඉඳන් බටනළාව වයන ගැමි තරුණයෙක්. ඒ වගේම වැවේ රැළි බිඳෙන ආකාරයට අනුකූල විදියට මේකේ සංගීතය හසුරවලා තියෙනවා. චාමර වීරසිංහට තියෙන්නේ ටිකක් ගැඹුරු කටහඬක් වුණාට මේ ගීතයට ඒක මාර විදියට ගැලපෙනවා. ගැමි ප්‍රේමවන්තයෙක්ගේ කටහඬ ඒකෙන් දැනෙනවා..

ගීතයේ mp3 එක මෙතනින් Download කරගන්න පුළුවන්.  


01. චාරු දේහේ...


ගායනය : අමරසිරි පීරිස්
සංගීතය : අමරසිරි පීරිස්
පද රචනය: ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්

මේ සින්දුව මගේ සිත් ගත් ගී ලයිස්තුවේ පළමු ස්ථානයට එන්න හේතුව මට හිතා ගන්නත් අමාරුයි. අනිත් සින්දු වල ස්ථාන ටික ටික හරි එහෙ මෙහෙ කරාට මේ සින්දුව පළවෙනි ස්ථානයෙන් හොල්ලන්නවත් බැරි වුණා.

මේ ගීතයේ වඩාත් සුවිශේෂී මොකක්ද කියලා කියන්න අමාරුයි. සින්දුව මුලින්ම ඇහෙනකොට සංගීතය ඉතාමත් මාධුර්‍යයයි කියලා හිතෙනවා. සිතාරය, වයලීනය, තබ්ලාව මේ හැම සංගීත භාණ්ඩයම මේ ගීතය ඇතුලේ අමුතු කැටයමක් මවනවා. මුල් සංගීත ඛණ්ඩය අවසන් වෙලා ගීතය පටන් ගත්තම හිතෙන්න ගන්නවා කටහඬ තමයි සුවිශේෂී කියලා. ඒත් තවත් ටිකක් ඇහෙනකොට හිතෙනවා පද රචනය තමයි අති විශිෂ්ඨ කියලා. ඒ තරම්ම මේ සංගීතයේ පද තනු සහ හඬ ගැලපෙනවා.
ඉතාමත් ලස්සන ශෘංගාරාත්මක වචන වලින් අමුතු සුරංගනා ලෝකෙට ගෙනියන්න මේ ගීතය සමත් වෙනවා...


ගීතයේ mp3 එක මෙතනින් Download කරගන්න පුළුවන්.  



මේ list එක තෝරන්න සෑහෙන්න අමාරු වුණා. 'කැමතිම සින්දු' කියලා හිතුවම සින්දු 50ක් විතර හිතට ආවා. ඒවා ලිස්ට් කරලා 16ක් තෝරගත්තේ හරිම අමාරුවෙන්. කැමතිම කියන list එකෙන් අමාරුවෙන් අයින් කරපු සින්දු ටික තමයි මේ තියෙන්නේ..... 
  • සීත සුනිල් දිය දහරා ලා නිල් කඳු මනහාරා.. - එච්. ආර්. ජෝතිපාල
  • සුහදිනියේ සඟවන්.. - අමරසිරි පීරිස්
  • ලොවම එපා වී... - නන්දා මාලිනී
  • සොඳුරිය කාලය කෙතරම්.. - අමරසිරි පීරිස්
  • සිළුමිණ සෑය වඳිම්.. - සමිතා මුදුන්කොටුව
  • වියෝ වූ පසුවයි.. - සුනිල් එදිරිසිංහ
  • කන්‍යාවී.. - අමරසිරි පීරිස්
  • කුරුටු ගෑ ගී පොතේ.. - නන්දා මලිනී
  • ගැටබරු කන්දේ මුදුනෙදි... - චාමර වීරසිංහ
  • ගාන තෙල් සඳුන්... - සමන් ජයනාත් ජිනදාස
  • නන්දනීය පෙම.. - සේනානායක වේරලියද්ද
  • වලා අතුල සිරියහනේ.. - අමරසිරි පීරිස්
  • නිල් උපුල් නුවන් පෙතී.. - සුමිත් මුදන්නායක
  • සොඳුර මට සමුදෙන්න.. - ඩී.ඩී. ගුණසේන
  • මලක් වුණේ ඇයි.. - අමරසිරි පීරිස්

Sunday, August 28, 2016

ඉරත් හෙමිහිට සයුර සිපගෙන.........





ඉරත් හෙමිහිට සයුර සිපගෙන යන්න සැරසුණ සොඳුරු හවසක..
ඔයත් දවසක මගෙන් ඔය ලෙස යන්න යනවද ඇහුවා මතකද..
ගියත් හෙට මං ආයේ එනවා ඔයා මට ඒ කීව විලසට..
ගියත් ඉර නම් ආයෙ ආවා ඔයා ආයෙත් ආවේ නැතුවට..

මලක් පරවී යනවා දැකලා ඔයත් මිලිනවි යයිද ඇහුවම..
මිලින වූවත් හිරුත් සමඟින් යළිත් එන බව කිව්වා මතකද...
මිලින මල් හැම හිරුත් සමඟින් යළිත් නොඑනා දහම සිහිකළ..
ආයේ දවසක් හිරුත් සමඟින් ආවෙ නැති ඒ සොඳුරු මල නුඹ..

සැදැහැ සිතකින් එක්ව සිත් බැඳ පහන් දැල්වුව සොඳුරු හවසක...
පහන් සිල ලෙස සෙනෙහෙ දිගුකල් තිබේවා අපි පැතුවා මතකද..
පහන් සිල සිය දිවිය නිමකොට අඳුරු ලොව වෙත ගිහිපු විලසට...
අපේ සෙනෙහස් පහන් සිල අද නිවී ගොස් ඇත පැතුම් සුන්කොට...
.
.
.
.

~ රන්දු ~







Sunday, July 17, 2016

මද පවන නුඹෙ සුවඳ අරගෙන මගේ ලවනත කොඳුරනා..... ෴







සීත හිරිගඩු කැඳවනා..
සුමුදු වැහි බිඳු දැවටෙනා..
මද පවන නුඹෙ සුවඳ අරගෙන
මගේ ලවනත කොඳුරනා...

ඈත දිනයෙක නුඹ මෙමා..
සීතලෙන් මුසපත් වෙලා..
දෑත දෑතින් පටලවාගෙන
මුවට රහසක් කෙඳිරුවා...

ආදරෙන් අප ලංවෙලා..
ගෙවූ කාලය සිහි වෙලා..
මටත් නොදැනිම උනපු කඳුළක්
නෙත් අගින් දැන් ගිලිහුණා...
.
.
.
.
෴ රන්දු ෴

Saturday, July 9, 2016

ඇගේ සෙනෙහස සොයා යන්නට හිතයි ගැලවී මේ පියැස්සෙන්........෴




අහීමි වී ගිය මිහිරි සුවඳක්
මතක සැමරුම් කවුළු අස්සෙන්..
එබි එබී තෙත් කරනවා නෙත්
නොවැටි කඳුළක් නෙත් අගිස්සෙන්..
නොවුණු විකසිත මිලින කුසුමක
සුවඳ හදවත පෙලන අස්සෙන්..
හීන ලෝකයේ හිටිය සඳමලි
කරයි එබිකම් හිත් අගිස්සෙන්...

ඇරඹුමක් නැති විරහවක් නැති
දෙසිත සැඟවුණ පෙමක පහසෙන්...
මතක සැඟවී තිබුණ බව මං 
දන්නෙ නෑ මගෙ සිතට රහසෙන්..
ගලන ලෙස මහ කඳුළු දියවර
පොළව වෙත දුක පිරුණු අහසෙන්..
උනන කඳුළැල් හෙලනු තහනම්
ලොවේ සැමදෙන බනියි රහසෙන්..

පියාඹා ගොස් අනන්තය වෙත
කොහේ හෝ ඈ සිටි පැලැස්සෙන්..
ඇගේ සෙනෙහස සොයා යන්නට
හිතයි ගැලවී මේ පියැස්සෙන්..
ඇගේ ඇස මත මිහිරි කැලුමන්
බලමි ඇගෙ නෙත් කෙවෙනි අස්සෙන්..
තියා ඇයගේ උකුල මත හිස
හෙලමි කඳුළැල් ඇස් අගිස්සෙන්..
.
.
.
෴ රන්දු ෴

Tuesday, October 13, 2015

ලියැවුණේ කොතැනකද සෙනෙහසට ජාතියක්......෴





මොහොතක් දෑස පියාගෙන
මවනවා සිතින් මම
තිලකයක් තැබූවොත් 
කොහොමද නුඹේ නළලත..
පිච්ච මල් මාලාවක් පැළඳුවොත්
කොහොමද නුඹේ කෙහෙරැලි..
.

දෑස් හැර බලමි යළි
හිනාවේ නැහැනෙ වෙනසක්..
ඇසේ අග්ගිස්සේ රැඳි
කතාවේ නැහැනෙ වෙනසක්..
ලියැවුණේ කොතැනකද
සෙනෙහසට ජාතියක්..
මද්දලය වයන්නට හැකියි මට,
මුමුණන්න සිංහල ගීතයක්..
.

ජාතියෙන් මා සුළු ය
එහෙත් සෙනෙහස සුවිසල්‍ ය
තහනම් නැතිය
කියන්නට (නො)හැකි ය,
.

ගොලුවූ හදවතින්
බලා හිඳීම මනකල්‍ ය...
.
.
.

෴ රන්දු ෴

Saturday, September 26, 2015

නුඹට මගෙ කවි නැති හැටී....






ආදරේ හිත පුරෝගෙන තිබු,
පිදුවෙ උණුසුම් ලෙසින් බැතියෙන්,
ඒ නමුත් පන්හිඳේ තුඩගින්,
නුඹට මගෙ කවි නැති හැටී
.....
.
මෙතෙක් කල් සිත නොලැබු සෙනෙහස,
සත්තකයි මට ලැබුණා නුඹගෙන්,
ඒ වුණත් හිත පිරුණු සෙනෙහෙන්,
නුඹට මගෙ කවි නැති හැටී
......
.
විරහ ලතැවුල් නිවා හල මුදු,
සීත පහසින් සිතම තෙමමින්,
ආල වට්ටම් කොතෙක් ඇතිමුත්,
නුඹට මගෙ කවි නැති හැටී
......
.
රෝස යායක අතුරවන සුව,
හංස විල මත මිහිරි පහසට,
වශීකෘත වී සිතඟ සැලුණත්,
නුඹට මගෙ කවි නැති හැටී
......
.
.
෴ රන්දු ෴

Saturday, July 18, 2015

තළවකැලේ ගියෙමි, සංවේගයට පත් වීමි.......෴



          ගිය මාසේ 30 වෙනිදා 'අපි ට්‍රිප් යමු ද' කියලා හිමාෂි (හිමාෂි කරුණාරත්න) කිව්වම නිකං ඉබ්බා දියට දැම්මම දැන් නෑවේ කිව්වා වගේ ංහා කිව්වා එකෙන්ම. බ්ලොගර්ස්ලාගේ ට්‍රිප් එකක්ලු, කට්ටිය 35ක් විතර සෙට් කරගන්න ඕනිලු අනං මනං කතා ටිකක් කිව්වම මාත් ඉතින් දන්න අඳුනන බ්ලොගර්ස්ලා සෙට් එකකට විස්තරේ කිව්වා. ඒත් ගොඩක් දෙනෙක් අදිමදි කරා. කොහොමහරි සත්සරයා මේකට සෙට් කරගන්න මට පුළුවන් වුණා.

මෙන්න මේ සබැඳියේ ගමන ගැන වැඩි විස්තර තිබුණා...

        කොහොමින් කොහොමහරි ගමන පිටත් වුණා. අවිස්සාවේල්ල-කිතුල්ගල-ගිනිගත්හේන හරහා මඟ දෙපස සිරි නරඹමින් මීට කලින් කවදාවත් මුණ නොගැහුණ බ්ලොග් කරුවන් එක්ක මුහු වෙමින් හෙමින් හෙමින් තළවකැලේට සේන්දු වුණා. ඒ අතරමඟදි ඩෙවෝන් ඇල්ල වගේම සෙන්ට් ක්ලෙයාර් ඇල්ලේ සිරි නරඹන්නත් අමතක කරේ නෑ....

ඩෙවෝන් ඇල්ල ළඟඳි... මම, සම්පත් අයියා, සත්සර, හිමාෂි සහ සුමිත් අයියා.

          තළවකැලෙන් මොකක්දෝ බැනර් එකක් ප්‍රින්ට් කරගත්තට පස්සේ අපිව ලිඳුළ කියන ගමට බොහොම පරිස්සමින් අරගෙන යන්න අපේ අති දක්ෂ ඩ්‍රයිවර් අයියට පුළුවන් වුණා( ඒ පාර බස් එකකට යන්න ගොඩක් අමාරු බොහොම පටු පාරක්...). :D


          කෑම ටිකක් පරක්කුයි කියලා පලනි අයියා (පලනි විජයකුමාර්) කිව්ව නිසා අපි ලිඳුළ ගමේ තිබුණ ඉස්කෝල දෙකක් බලන්න ගියා. මේ ගමනේ නියම අර්ථය හරියටම මට අවබෝධ වෙන්න ගත්තේ ඒ ඉස්කෝල දෙකට ගියාට පස්සේ. ඉස්සෙල්ලම ගියේ ලිඳුළ ගමේ තිබුණ ප්‍රාථමික ඉස්කෝලෙකට. එදා සෙනසුරාදා දවසක් වුණත් ඉස්කෝලේ චූටි ළමයි කිහිපදෙනෙක් හිටියා. එයාලගේ ගුරුතුමියත් එක්ක. ඒ ශිෂ්‍යත්ව පන්තියේ ළමයි ලු. එයාලගේ ටීච එයාලට ශිෂ්‍යත්ව විභාගය වෙනුවෙන් අමතර පන්තියක් කරනවා. අපි එක එක්කෙනා ඒ ක්ලාස් එකට ඇතුළු වෙන වාරයක් ගානේ ඒ ළමයි 'වෙල්කම් සර්, වෙල්කම් ටීචර්' කියලා කියන්න ගත්තේ හරිම අහිංසක විදියට. බෑන්ඩ් කණ්ඩායමක් ප්ලේ කරලා පිළිගැනීමේ ගීත කියලා බෙර ගහලා පිළිගන්න එයාලට වත්කමක් නැතත් බොහොම අහිංසක විදියට ඒ දරුවෝ අපිව පිළිගත්ත විදියට ඒ අහිංසක කමට ඉස් ඉස්සෙල්ලම ආදරේ හිතෙන්න ගත්තා.

       කලා හිත බ්ලොග් එක ලියන කළ්‍යාණ මිත්‍ර අයියා (සුමිත් අයියා)  ඒ දරුවෝ එක්ක බොහොම කුලුපගව කතා කරා(ඇත්තටම කතා කරා කියන එක වැරදියි. කතා කරන්න උත්සාහ කරා.) අපේ සෙට් එකේ සිංහල කාටවත් දෙමළ භාෂාව කතා කරන්න බෑ. ඒ ළමයින්ගේ වචන වලට ඇහුම්කන් දෙන්න බැරුව ඒ වෙලාවේ අපේ හිත් වලට ලොකු අසරණකමක් ලැජ්ජාවක් දැනුණා. සුමිත් අයියාගේ 'සිංහල වචන' වලින් අපි හැමෝගෙම හිත් වල තිබුණ වේදනාව එළියට දාන්න චූටි උත්සාහයක් ගත්තා. ඒ වචන ඒ විදියටම 'දෙමළ වචන' කරන්න පලනි අයියා පුළුවන් උපරිමය කරා. ඒ දරුවන්ට ඉගෙන ගන්න ඕනි පොඩි පොඩි දේවල් ටිකක් ගෙනියන්න මේක සංවිධානය කරපු ලංකාඩේලි ආයතනය අමතක කරලා තිබුණේ නෑ. වයිට් බෝඩ් එකක්, වගේම සිංහල-දෙමළ-ඉංග්‍රීසි ශබ්දකෝෂයක් ඒ දරුවන්ට ඒ මොහොතෙම පරිත්‍යාග කරේ තවත් අවස්ථාවක මීට වඩා දෙයක් මේ දරුවන්ට දෙන්න ඕනි කියන ඒකායන අරමුණ ඇතුව.


පරිත්‍යාග කරන මොහොත....


          ශබ්දකෝෂය ඒ දරුවන්ට දුන්න ගමන්ම ඒ පොඩි උන් ටික ඒක වටේට එකතු වුණා. ෆොටෝ එකකට ගන්න වගේ බොහොම අපූරුවට ඒක වටේ එකතු වුණේ ඒ වගේ දෙයක් මීට කලින් කවදාවත් දැකපු නැති ගානට (ඇත්තටම ඒක එහෙම වෙන්න ඇති කියලා පස්සේ හිතුණා..).

ඩික්ෂනරි එක වටකරගෙන....


         ඒ ළමයින්ගේ චූටි ඉස්කෝලෙන් පිටත් වෙලා අපි ආවේ ග්ලේනිගල්ස් දෙමළ විද්‍යාලයට. ඒ ඉස්කෝලේ සාමාන්‍ය පෙළ වෙනකං අධ්‍යාපන පහසුකම් තියෙන ඉස්කෝලයක්. 'අධ්‍යාපන පහසුකම් තිබෙන' කියලා කිව්වට ඒක බොහොම දුෂ්කර ඉස්කෝලයක් කියලා අපිට තේරුණේ කැඩිච්ච සිංහල භාෂාවෙන් හදවතේ තිබුණ කතාව වචන කරන්න උත්සාහ කරපු විදුහල්පතිතුමාගේ කතාව ඇහුවම.

      අපි වාඩි වෙලා හිටපු පන්තිකාමරේට ඉස්කෝලේ ඇඳුමින් සැරසුණ ළමයි එකාදෙන්නා පිරෙන්න පටන්ගන්නවත් එක්කම විදුහල්පතිතුමා කතාව පටන් ගත්තා. (නිවාඩු දවසක් වුණත් ඒ ළමයි හිටියේ ඉස්කෝලේ ඇඳුමින්. අපි එනවා කියලා දැනගෙන, ඒ විදියට එන්න කියලා ළමයින්ට උපදෙස් දෙන්න ඇත්තේ විදුහල්පති තුමා වෙන්න ඇති.)

          මේ එතුමගේ වචන වලින් මගේ හිතට ගොඩා..ක්ම දැණුන වචන ටිකක්......
       "බලන්න මේ ළමයින්ගේ මූණු දිහා. පව්. ගොඩක් අසරණ ළමයි. මේ වගේ ළමයි හැමදාම මේක ඇතුලෙම පරවෙලා යනවා. මං මේ ඉස්කෝලේ වැඩ බාරගත්තේ 2014 අවුරුද්දේ. ඒ වෙනකං මේ ඉස්කෝලෙන් ඕ ලෙවල් පාස් වුණේ අවුරුද්දට එක්කෙනෙක් වගේ. ඒත් මං ආවට පස්සේ මේකට හේතු හොයලා බැලුවා. කරන්න පුළුවන් හැමදේම කරා. කොහොමහරි ළමයි උනන්දු කරලා ගිය අවුරුද්දේ රිසල්ට් ටිකක් වැඩි කරගන්න පුළුවන් වුණා. මගේ ඔෆිස් එක ළඟ රිසල්ට් දාලා ඇති. ටිකක් බලන්න.



          "ඒක බලනකොට ඔයලට තේරෙයි මේ ළමයි හැමෝම ඉංගිරිසි ෆේල්. මේ ඉස්කෝලෙට ඉංග්‍රීසි ගුරුවරයෙක් ඉන්නවා. ඒත් එයා තළවකැලේට කිලෝමීටර් 50ක් විතර ඈත. තළවකැලේ ඉඳන් මෙහෙට ත්‍රී වීල් එකක 350ක් විතර ගන්නවා. ඉතින් ඒ නිසා අර ටීච මෙහෙට එන්න ටිකක් අදිමදි කරනවා. මුලදි සතියට දවස් 2ක් විතර ආවා. දැන් එහෙමවත් නෑ. පව් මේ ළමයි. ඔය මහත්තුරු පුළුවන් නම් ඉස්සෙල්ලම ඒ ප්‍රශ්නෙට මොනාහරි දෙයක් කරලා දෙනවා නම් මේ ළමයි වෙනුවෙන් ඒක ලොකු උදව්වක්."
       
  මේ දේවල් එකින් එක ඇහෙනකොට මහා සංවේගයක් හිතේ ඇති වෙන්න ගත්තා...
           "දැන් මේ මහත්තුරු ආපු වෙලේ ඉඳන් ළමයින්ගේ ෆොටෝ ගන්නවා. මට ඒකට මුකුත් කියන්න බෑ. ඒත් එහෙම අවසර නෙතුව ඉස්කෝලෙකට ඇවිල්ලා ෆොටෝ ගහන එකෙන් මට ඉන්ක්වයරි එකකට එන්න කියයිද දන්නෙත් නෑ. එක සැරයක් එහෙම වුණා. අපි මේ ළමයින්ට අරවා දෙන්නම්, මේවා දෙන්නම් කියලා ෆොටෝ ගහගෙන ගිහින් අන්තිමට දේශපාලන පක්ෂෙකින් ඒ ෆොටෝ පත්තරේ දාලා ආටිකල් එකක් කරලා තිබුණා. අනේ මේ මහත්තුරු මාව ඒ වගේ තත්වෙකට පත් කරන එකක් නෑ කියලා මං හිතනවා."

           කාගෙවත් වැඩි අවධානයක් නොලැබුණ වතුකරේ ඉන්න මේ අහිංසක දරුවන්ට උදව් දෙන්නම් කියලා සමහර රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන වලින් ඇවිත් මේ විදියේ ෆොටෝ ගහන් ගිහින් ආයේ පැත්ත පලාතේ පස් පාගන්නේ නැති බව විදුහල්පති තුමාගේ නොකියූ වචන වලින් අපිට තේරුණා. ඒ ආයතන වල 'හිත උණුවෙන නියෝජිතයෝ' ෆොටෝ කෑලි ටිකක් පෙන්නලා මව් සංවිධානයෙන් දත ගලවන හැටි මට මැවිලා පෙනුණා. පව් අසරණ දරුවෝ...

          මේක මේ දරුවන්ගේ ජාතියේ ප්‍රශ්නයක් නෙවෙයි කියලා අපිට වැටහුණා. තමන්ගේ ජාතියේම යැයි කියාගන්න බොහොමයක් දේශපාලඥයෝ මේ පැතිවල ලයිට් කණුවක් කණුවක් ගානේ අරක්ගෙන ඉන්නේ ඒ පැත්ත තමන්ගේ කියලා ප්‍රදර්ශණය කරන්න. ඒත් ඡන්දෙ කාලෙට විතරක් මේ පැත්තේ පස් පාගන මේ උදවිය ආයේ මේ දිහා හැරිලාවත් බලන්නැති විත්තිය වැඩි දුරට කතා කරනකොට අපිට තේරුණා. සමහර විට ඒ උදවියගේ උවමනාව මේ ළමයි හොඳට ඉගෙන ගන්නේ නැතුව ඉන්න එක වෙන්න ඇති. හොඳින් ඉගෙන ගත්තොත් මේ දරුවෝ ලොකු වුණ දවසකට වතු වල තේ දලු කඩන්න, ඒ වැඩ කරන්න කට්ටිය නැති වෙනවනේ. ඉතින් ඒ නිසා මේ විදියේ අඩු සැලකිලි මේ පැත්තට ඇති කියලා මට හිතුණා.
          ඒත් මේ අහිංසක දරුවෝ.... ඒ දරුවන්ටත් රටේ අනිත් දරුවන්ට වගේම ඉගෙන ගන්න අයිතියක් තියෙනවා. ඒත් මේ දරුවන්ට ඒ වරප්‍රසාද ගොඩක් අහිමි කරලා තියෙන්නේ හරියට මේ දරුවෝ මොකක්හරි ලොකු වැරැද්දක් කරලා වගේ...

          දෙමළ ජනයා වෙනුවෙන් කිය කිය කෑ මොර දුන්න ප්‍රභාකරන්වත්, දැන් TNA එක වත් මේ අයට මුකුත් සෙතක් කරන්නේ නැතුව ඇතිද.. ඒ ප්‍රශ්නේ මම මගේ යාලුවෙක්ගෙන් ඇහුවා. නෑ බං. යාපනේ දෙමළ කියන්නේ කුලයෙන් උසස් අයලු. වතුකරේ අය කුලයෙන් පහත්ලු. දෙමළ අය අතරේ ඔය කුල ප්‍රශ්නේ ගොඩක් තියෙනවා. ඒ නිසා කුලයෙන් උසස් අය කුලයෙන් පහත් අය උඩට එනවට කැමති නෑ....හ්ම්ම්ම්ම්

          ඉතින් මේ අහිංසක දරුවෝ මුළු රටෙන්ම කොන් වෙලා නේද කියලා බොහොම වේදනාවක් හිතට දැණුනා. අරන් ගිහිපු බොහොම සුළු පරිත්‍යාග කිහිපයක් ඒ ඉස්කෝලෙටත් දෙන්න සංවිධායකවරු ඉදිරිපත් වුණා....

විදුහල්පතිතුමාට විජය අයියා ශබ්දකෝෂයක් පරිත්‍යාග කරන මොහොත..


තෑගි වටකරගෙන ඉන්න ඒ දරු දැරියන්....


බලාපොරොත්තුවේ හසරැල්.....

 ඉදිරියේදී මේ දරුවෝ වෙනුවෙන් යමක් කරන අධිෂ්ඨානෙන් අපි ඒ ඉස්කෝලෙන් පිට වෙලා ආවා....


පසු සටහන :

    අපේ ගමනේ දෙවන දවසේ  ලිඳුළ ගමේ එක ඉස්කෝලෙක ග්‍රවුන්ඩ් එකේ කාන්තා ක්‍රිකට් තරඟාවලියක් සංවිධානය කරලා තිබුණා. විවිධ පැති වලින් ඒකට ටීම් 11ක් සම්බන්ධ වෙලා හිටියා.

තරඟ ආරම්බයට පෙර කණ්ඩායම් පෝලිමේ...

තරඟය අතරතුර...

කුසලාන...

තරඟය අතරතුර අපේ අය..
ඩ්‍රයිවර් අයියා, මම, සත්සර, රූපේ(සත්සරට පිටුපස), හිමාෂි, උපුල් අයියා, මලිත..


ටජ්මහල්, මුම්ටාස් සහ සාජහාන්.....:D

ඒ තරඟයේ සියලු බරපැන නෙළුම්යාය බ්ලොග් සංසදය සහ අඩයාලම් සංවිධානයෙ එකමුතුවෙන් දරලා තිබුණා. තරඟ සියල්ල අවසානයේ ත්‍යාග ප්‍රදානෝත්සවය පැවැත්වුණා. ඒත් එක්කම විශේෂ දෙයක් සිදුවුණා. සිංහල බ්ලොග් ලිපි පළවෙන්න තියෙන නෙළුම් යාය වගේම දෙමළ භාෂාවෙන් ලිපි පළකරන්න තාමරෛකුලම් කියන වෙබ් අඩවිය විවෘත කිරීම හිමාෂි කරුණාරත්න සහ පලනි විජයකුමාර් අතින් සිදු වුණා...

සංකේතාත්මකව තාමරෛකුලම් විවෘත කරන අවස්ථාව...


       ගමනේ සියලු මිහිරි මතකයන් එක්ක ඒ වගේම හිතේ කොනක ඉපදුණ ලොකු සංවේගයකින් මුලු හිතම පුරවගෙන ආපහු එන්න පිටත් වුණා. යනකොට කටින් පිටවුණ වචන සේරම ගොලු වෙලා එනකොට නිෂ්ශබ්දව හිටියේ මහන්සියටත් වඩා හිතේ තිබුණ දුකට වෙන්න ඇති......

        ගමනට සම්බන්ධ වුණ හැමෝම ඉතාම මිත්‍රශීලී උදවිය. සත්සර, හිමාෂි, සුමිත් අයියා, රූපේ, මලිත, අලුපාට ලියන රනා(උඹේ නම මතක නෑ බං), ඇනෝපීලිස්, විජය අයියා, සම්පත් අයියා සහ අක්කා, අනිත් අක්කා(නම මතක නෑ), උපුල් අයියා, නිශාන්ත අයියා, කටුස්සා, දයා අයියා, ඩ්‍රයිවර් අයියා, ගමනේ අවසන් අදියරේදි සම්බන්ධ වුණ US වල අයියයි අක්කයි :D , එතකොට හිමාෂිගේ ඔෆිස් එකේ අනිත් අයියයි හැමෝම ආදරෙන් මතක් කරන ගමන් මේ ලියමන අවසන් කරනවා...
ආයෙත් දවසක මුණ ගැහෙමු..........

Sunday, July 12, 2015

නිහඬ ඉකිබිඳුම.........෴





"ආදරේ කියන්නෙද. ම්ම්ම්ම්ම්... ආදරේ කියන්නේ පරිත්‍යාගය. මට හිතෙන්නෙ එහෙමයි."
එයා මගේ ඇස් වලට එබිලා එහෙම කියනකොට මට එයාව බදාගෙන හයියෙන් අඬන්න හිතුණා. ඒත් මං යාන්තමට හිනා වුණා. ආදරෙන්. එයාගෙ හිත රිදෙයි කියලා බයෙන් වගේ.

"ඔයා කවදාවත් මගේ කරගන්න මට බැරි වුණාට ඔයාගේ ආදරේ මට ලැබුණ මේ කාලේ පුරාම මං ඉතිරි කරගත්ත මතක ටික මට ඇති." මගේ පපුවට ඔලුව තියාගෙන එයා දිගටම කියවගෙන යනවා. ඒ වචන ආදරණීය වේදනාවක්. හදවතේ ගැඹුරුම තැන් වල තියෙන කඳුළු උල්පත් වල කඳුළු ඇස් වලින් වාන් දාන්න පටන් ගත්තේ මටත් නොදැනිම වගේ. මං එයාට හොරෙන් ඒ කඳුලු අත් වල තවරගත්තා.

"ඔයා මට හොරෙන් අඬන්නේ ඇයි. කොල්ලෝ අඬන්නේ නෑ....අනේ.." එයා හරිම හුරතල් විදියට කියලා මගේ ඇස් දිහා බැලුවා. පිරිමි අඬන්නේ නෑ කියලා ගැහැණු හිතුවට ගැහැණුන්ටත් වඩා වැඩිපුර පිරිමි අඬනවා. ඒත් කඳුළු වලින් නම් ගැහැණු හැමවෙලේම දිනුම්. අඬනවා කියන්නේ ඇස් වලින් කඳුළු වැටෙන එකම නෙවෙයි.

"හරි හරී.... පිරිමිත් කඳුළු නැතුව අඬනවා තමයී......." එයාට මං හිතන දේත් තේරෙනවා.

"මගෙ පණ්ඩිත ඇටකිත්තී.." මං එහෙම කියන්න හදලත් ආයේ වචන ගිලගත්තා. එයා කියාගෙන යන දේට බාධා කරන්න මට හිතුණේ නෑ.

"ඔයා ඒ දවස් වල මගෙන් ඇහුවා 'මං ඔයාට ඇත්තටම ආදරෙයි කියලා ඔයා පිළිගන්නවද' කියලා. මතකද. ම්ම්ම්ම්??"
පරණ මතක.
හරියට ඉටිපන්දමක ඉටි වගේ. කොච්චර පිච්චිලා ඉවර වුණත් ඉටිපන්දම යටින් චූටියට හරි ඉටි ටිකක් ඉතිරි වෙනවා.

මං "ඔව්" කියලා උත්තර දුන්නා. වචනෙන් නෙවෙයි. ඔලුවෙන්.

"ම්ම්ම්.. ඔයා දන්නේ නෑනෙ. මං ඒ දවස් වල ඒකට 'ඔව්' කියලා උත්තර දුන්නට මං එහෙම කිව්වේ බොරුවට. මං හිතුවේ ඔයා ආදරේ මගේ ලස්සනට විතරයි කියලා." එයා ඔලුව පැත්තකට කරලා හරි දඟකාර විදියට ඇහැක් ගැහුවා. "ඒත් දැන් මං දන්නවා ඒ ආදරේ ඇත්තටම මට කරපු ආදරයක් කියලා."

"ඒ කොහොමද" කියලා අහන්න වගේ මං ඇස් පුංචි කරලා නළල රැලි කරා.

"නැත්තන් අද ඔයා මාව මුණගැහෙන්න එන්නේ නෑ නේ මෙහෙම. නේද." එයා කිව්ව දේ ඇත්ත නැත්ත මොකක්ද කියලා මම වත් තාම දන්නේ නෑ. ඔයා එයාට වඩා ගොඩක් ලස්සනයි. මම ඒ දවස් වල හිතුවේ මම ආදරේ කරන්නේ ඔයාගේ ලස්සනට කියලා. ඒත් පස්සේ මට හිතුණා මම ඔයාට ඇත්තටම ආදරෙයි කියලා. ඒත් එතකොට එයා. මං එයාටත් ආදරෙයි නේ..?? ආදරයයි ආකර්ශණයයි චපලකමයි අතරේ මං හිර වුණා. මං එතනින් එහාට කවදාවත් ඒ ප්‍රශ්නෙට උත්තර හෙව්වේ නෑ.
මං ආයෙත් එයාගෙ ඔලුව ආදරෙන් අතගෑවා. මගේ අතේ වෙනදට වඩා වැඩිපුර කොණ්ඩ ගස් ඉතිරි වෙලා තිබුණා..
මං ඒ දිහා බලනවා දැක්ක එයා "දැන් මගෙ කොණ්ඩේ යනවා අනේ. මොකක් හරි ට්‍රීට්මන්ට් එකක් කරන්න ඕනි. හරියයි නේ.." කියලා හරි ලස්සනට කිව්වා. මං ඒකට ලාවට හිනා වුණා. එයා ඒ කිව්ව විදියට මට ගොඩක් දේවල් ආපහු මතක් වුණා..

"මගේ සයිකල් එකේ අවුලක් අනේ. ගණං ගන්නෙපා. මොකක් හරි ට්‍රීට්මන්ට් එකක් කරන්න ඕනි. හරියයි නේ.." අවුරුද්දකටත් කලින් දවසක එයා එහෙම කිව්වා මට තාම ඇහෙනවා වගේ. එහෙම සුලුවට හිතපු ඒ ප්‍රශ්නේ අන්තිමට අපි දෙන්නා වෙන් කරලා, මාව ඔයාට නැතුව එයාටම අයිති කරලා දෙන තැනට වෙනකං එයි කියලා නිකමට වත් හිතුණේ නැති හැටි..

"මට කවදාවත් ළමයි හදන්න බෑ. මට ළමයි නෑ. ඒකයි සයිකල් එකේ අවුලක් තිබුණේ. ආ... දැන් හරි නේ. ඔයාට ඕනි දේ අහගත්තා නේ." මං එයාගෙන් දිගින් දිගටම ඒ ගැන අහපු දවසක එයා අන්තිමේ මෙහෙම කියලා මගේ ඇස් දෙක දිහා කේන්තිය මුහු වෙච්ච දුකකින් බලාගෙන හිටියා. "මට ඔයාව බඳින්න බෑ. මතක තියාගන්න ඔයාට ගොඩා...ක් ආදරේ කරන තව කෙල්ලෙක් මේ ලෝකේ ඉන්නවා. එයාට දුකක් දෙන්න එපා." එයාගේ ඒ වචන එයාගෙන් ඈත් වෙන්න මට උත්ප්‍රේරකයක් වුණා.

"ආච්චි කෙනෙක් සීයා කෙනෙක් වෙන්න බලන් ඉන්න මගේ අම්මයි තාත්තයි අසරණ කරන්නේ කොහොමද මං. මට බෑ තමයි ඔයාව බඳින්න. මං එයාව බඳිනවා." එයාගේ ඇස් දිහා බලාගෙන මං හිතුවා. ඊට පස්සේ පුදුම තරම් ඉක්මනට එයා මගෙන් මං එයාගෙන් ඈත් වුණා.

"බබා.." එයාගේ වචන වලින් මං ආපහු පියවි ලෝකෙට ආවා. "අද 24 නේද. මට ක්ලිනික් යන්න තියෙනවා. ආ... හෙට මැයි 25 නේද. ඔයාලගේ පළවෙනි ඇනිවසරි එක නේ...වෙඩින් ඇනිවසරි...." එයා ඇහැක් ගහලා දඟකාර විදියට ඇහුවා...

බෙඩ් ෂීට් එක ඇඟේ ඔතාගෙන එයා හිමීට ඇඳෙන් බැස්සා.
තව විනාඩි පහකට විතර පස්සේ...
"බබා.. මං යනවා.. ඔයා දැම්ම එන්නේ නෑ නේද.." මං නෑ කියන්න ඔලුව වැනුවා..

එයාගේ අඩි සද්දේ චුට්ට චුට්ට ඇහෙන්නේ නැතුව ගියා. ත්‍රී වීල් එකක් නවත්තන සද්දේ ඇහුණා. ඈතින් ඇහුණා එයාගෙ කටහඬ..

"පිළිකා රෝහළට..."

~ නිමි ~

Thursday, July 2, 2015

මම ජයම්පති.........෴





ඔහු කුස ය

ඔටුනු හිස ඇති ය

කම් නැති ය...

නිම් නැති ය

පෙම් කෙළිය

ඔබට මට...

මම
.
.
ජයම්පති ය

Friday, May 8, 2015

මරණයට අඬගසමි.............෴

.
.
.
.
.
නික්මෙන්න හේතුවක් කිසිවෙකුට නොහැඟෙන්න..
සුසුම් පොද ඉවත යනු හදවතට නොදැනෙන්න..
කිසිවෙකුට කඳුලක්ද සුසුමක්ද නොතබන්න..
මරණයට අඬගසමි පැමිණ මා ගෙනියන්න..
.

මගේ දෙන අභියසට ඔබ හෙමින් පැමිණෙන්න..
නෙතට හිමි කඳුළු කැට සුසුමකින් සඟවන්න..
ඇගෙ නෙතේ කඳුළු බිඳු ආදරෙන් පිසලන්න..
තහනම්ය ඔබව මට හොඳින් සිහියට ගන්න..
.

නුඹව හැඬ වූ අයුරු නිතර සිහියට ගන්න..
ආදරෙන් සිටි අයුරු මතකයට නොනගන්න..
මගෙ පැතුම පමණක්ම මතකයේ රඳවන්න..
හැකිය මා පැතු ලෙසම නුඹට ලොව ජයගන්න..
.

නුඹේ හද අරණෙ ලියු මගේ නම වියැකෙන්න..
සිනහවෙන් නිතර නුඹෙ මුව මඬල සරසන්න..
වසන්තය යළිත් එනු බලා හිත සනසන්න..
තවත් උරහිසක නුඹෙ හිස තබා සැනසෙන්න..
.
.
.
.
.

෴ රන්දු ෴
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...