නුඹට මගෙ කවි නැති හැටී....

ආදරේ හිත පුරෝගෙන තිබු,

පිදුවෙ උණුසුම් ලෙසින් බැතියෙන්,

ඒ නමුත් පන්හිඳේ තුඩගින්,

නුඹට මගෙ කවි නැති හැටී

.....

.

මෙතෙක් කල් සිත නොලැබු සෙනෙහස,

සත්තකයි මට ලැබුණා නුඹගෙන්,

ඒ වුණත් හිත පිරුණු සෙනෙහෙන්,

නුඹට මගෙ කවි නැති හැටී

......

.

විරහ ලතැවුල් නිවා හල මුදු,

සීත පහසින් සිතම තෙමමින්,

ආල වට්ටම් කොතෙක් ඇතිමුත්,

නුඹට මගෙ කවි නැති හැටී

......

.

රෝස යායක අතුරවන සුව,

හංස විල මත මිහිරි පහසට,

වශීකෘත වී සිතඟ සැලුණත්,

නුඹට මගෙ කවි නැති හැටී

......

.

.

෴ රන්දු ෴